توحید در بهاییت
بهاییت در مقام تبلیغات، خود را موحد و خدا را آنگونه تعریف میکند که ادیان الهی تعریف کردهاند:
شخص بهایی، هیکل بشری حضرت بهاءالله را پرستش نمیکند، بلکه ساجد جلال و مجد خداوند است که آن هیکل مکرّم، مظهر آن است.1
با این حال، وقتی به نوشتههای رهبران اصلی فرقه مینگریم، شخص حسینعلی نوری نه در جایگاه مظهریت، بلکه در قامت الوهیت و مقام خداوندگاری دیده میشود. مروری کوتاه بر جایگاه میرزا حسینعلی نوری در منابع موجود فرقه، گواه این مدعاست.
آنچه ما از قرآن درباره خداوند جل و علا آموختهایم، این است که خدا، یگانه است: «قُلْ هواللهُ اَحَدٌ؛ بگو: او خدایی یکتا است.» (توحید: 1) با این حال، خدای بهایی بنا بر آنچه عبدالبهاء به نقل از پدرش، بهاءالله نگاشته، نهتنها خود خداست، بلکه بسیاری دیگر نیز از ترشح فرمان او به مقام خدایی رسیدهاند.
كُلّ الاُلوهِ مِن رَشحِ اَمری تَاَلَّهت
وَ كُلِّ الرُّبِوبِ مِن طفحِ حُکمی تَرَبَّت
ادامه مطلب ...